«Հայր մեր»-ի պես
- վարժ, քաջ ◆ Երկիրն իրեն ծանոթ, ամեն շավիղ ու շառավիղ «Հայր մերի» պես գիտեր։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ – Մազերս սպիտակել են սուդերումը ման գալով ամեն զակոնները «Հայր մերի» նման իմանում եմ։ (Րաֆֆի)
աբուռը վեր դնել
ամոթը մի կողմ թողնել, ամոթի զգացումը կորցնել ◆ Թե որ մինը Աստծո ահը սրտիցը հանի, աբուռը (պատիվը) վեր դնի, երեսի մեռոնը լվանա, էլ ծակ չի թողալ, որ մտնի ոչ։ (Պերճ Պռոշյան)
ականջը ձայնի
- (անհամբեր) լուրի սպասելով ◆ Ոչ մի ծնոթ չունեի այդտեղ և լուռ ու մունջ նստել եի մի անկյունում՝ ականջս ձայնի, աչքս՝ ճանապարհին։ Սերո Խանզադյան ◆ Գնացինք-եկանք, եկանք-գնացինք, Չարենցի աչքը՝ ծննդատան վրա, ականջը՝ ձայնի (Գուրգեն Բորյան)
- լսողությունը (մի կողմի վրա) լարած ◆ Միայն ականջը դռան ձայներին՝ նա անսխալ որսում էր, թե ով է եկողը։ ՎԱՆ
ազատ թռչուն
- անկաշկանդ գործող՝ ոչնչով չկաշկանդված մարդ ◆ Քանի որ կինը նրանից հեռացել էր, նա իրեն ազատ թռչուն էր զգում և սիրահետում էր երիտասարդ ուսուցչուհիներին։ (Խաժակ Գյուլնազարյան) ◆ Նույնն է միշտ. զարմանալի բնավորություն մը. եռուն ու համարձակ. իսկը ազատ թռչուն մը: Լևոն Շանթ ◆ Եվ եթե սոսկալի էակը այդ ձայներից սթափված ինձ չկանչի՝ ծտի պես ազատ եմ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
«ջան»-ով, «մատաղ»-ով
- քաղցր խոսքով-խնդրանքով ◆ – Ես առավոտից մինչև իրիկուն մաճի ետևիցը գնամ, կոլխոզնիկներին «ջան»-ով, «մատաղ»-ով բանեցնեմ… ու շնորհակալության տեղակ ինձ վրա շառ գցեն։ (Նաիրի Զարյան)