”Հայրենիքում” Եղիշե Չարենց

Ձյունապատ լեռներ ու կապույտ լճեր։ Երկինքներ, որպես երազներ հոգու։ Երկինքներ, որպես մանկական աչեր։ Մենակ էի ես։ Ինձ հետ էիր դու։ Երբ լսում էի մրմունջը լճի Ու նայում էի թափանցիկ հեռուն – Զարթնում էր իմ մեջ քո սուրբ անուրջի Կարոտը այն հին, աստղայի՜ն, անհո՜ւն։ Կանչում էր, կանչում ձյունոտ լեռներում Մեկը կարոտի իրիկնամուտին։ Իսկ գիշերն իջնում, ծածկում […]

Skip to toolbar