Անկեղծ աաց տեքստը միքանի անգամ ընթերցելուց հետո այդքան էլ լավ չհասկացա,բայց կարծում եմ,որ բոլորը հույսները ժառանգել էին իրեմց աշխատանքը նախնիներից և փորձում էին պատվեժով շարունակել նրանց գործը: Այս նյութերը արհեստի կարևորության մասին են։ Հենց դրանոիմ է կայանում նրանց նմանունթյունը:
Իմ կարծիքը՝ Երիտասարդ տղայի գործիքի շնորհիվ դարբնությունը կարելի է ասել մի նոր կյանք ապեց: Տեսնելով տղայի մտահաղացումը,որը ստեղծեց մի բան,որ առաջ չկար կարելի է հուսալ,որ մի օր մեզանից յուրաքանչյուրը իր մտքի փայլատակմամբ կհեշտացնի կամ կբարելավի մեր կյանքը այն ավելի դյուրին ու կատարյալ դարձնելով։
Իմ կարծիքը ՝ Ստեխծագործությունը մեկ անգամ ևս ապացույցեց ինձ,որ այն ինչ անում ես պետք է անես մեծ սիրով և նրբազգացությամբ : Շունչ և կյանք փոխանցելով քո կատարած ցանկացած աշխատանքին:
Իմ կարծիքը ՝ Արամը ինձ համար բացահայտվեց,որպես բավականին խորամանկ առաջնորդ:Նրա գտած լուծումը մեծ խենթեւթյուն էր, որին դժվար թե գնար սովորական մեկը:
Իմ կարծիքը ՝ Թագավորը նույն ինքը հովիվը դիմեց իմաստուն քայլի պահանջելով արքայազնից ինչ-որ արհեստի տիրապետել:Քանի-որ հենց ինքը լինելով մի ամբողջ թագավորության գլուխ չվարեչ արքայավայել կյանք և չապահովվեց իր ընտանիքը:Շատ տղամարդկային վարվեց արքայազնը չծուլանալով և պայքարելով իր սիրո համար չնայած նրան,որ երկրում արքայադուստրը սովորական հովվի դուստր էր;
Հյուսնություն Մի ամռան հայրս ինձ տարավ հյուսնագնացության: Այդպես էր կոչվում շրջիկ հյուսների աշխատանքը: Հավաքվում էին գյուղի մի քանի հմուտ հյուսներ, խումբ կազմում, սայլերը բեռնում տարբեր չափսերի կոճղերով, գերաններով ու գործիքներով և մեկնում անտառազուրկ գյուղերը: Դա գրեթե շրջիկ թատրոնի նման մի բան էր: Հյուսների խումբը կանգնում էր գյուղի հրապարակում կամ կենտրոնական փողոցում և տեղնուտեղը պատվիրատուի ընտրած […]
Առաջին դարբինը Ասում են՝ աշխարհում առաջին դարբինը Դավիթ մարգարեն է եղել: Իբրև արդարամիտ ու անաչառ մարդ՝ Տերը պարգևատրել էր նրան. առանց ձեռքերն այրելու՝ նա քուրայից հանում էր կաս-կարմիր երկաթը, հրակեզ մետաղը դնում ծնկներին (այն ժամանակ ո’չ զնդան կար, ո’չ էլ ունելի) և կռելով կոփում տաք ձուլվածքը: Մարգարեի դրացիներից մեկը խնդրում է նրան իր կրտսեր որդուն […]
Զրույց շնչի մասին Դվին քաղաքում (այն հայտնի էր իր հմուտ արհեստավորներով) մի ծեր կավագործ էր ապրում՝ մեծահամբավ ու շնորհաշատ, որի ձեռքերում հասարակ կավը դառնում էր կլորիկ սափոր ու նախշազարդ կթղա, գոգավոր պնակ ու ծաղկանկար սկահակ՝ բոլորն էլ նուրբ, օդի պես թեթև: Մի երիտասարդ գալիս է աշակերտելու բրուտին՝ փորձելով յուրացնել նրա վարպետությունը, և օրնիբուն հետևելով ուսուցչի՝ […]
Ասք լավաշի մասին Այնպես է պատահում, որ հայոց արքա Արամը, ասորական թագավորի՝ Նոսորի հետ պատերազմելիս գերեվարվում է: Նոսորը, որ զվարճանքների սիրահար էր, առաջարկում է տասը օր քաղցած մնալուց հետո մրցել իր հետ նետաձգության մեջ: Եթե Արամը հաղթեր, մեծամեծ ընծաներով արքայավայել ճանապարհվելու էր իր երկիրը: Հայոց արքան առանց երկբայելու ընդունում է առաջարկը՝ պահանջելով բերել իր գոհարազարդ […]
Ամեն ինչը կարևոր է, բայց ամենակարևորը արհեստն է (սերբական հեքիաթ) Մի անգամ թագավորը որոշում է իր կնոջ ու դստեր հետ նավով բաց ծով զբոսանքի ելնել: Դեռ չէին հասցրել ափից հեռանալ, երբ ուժեղ քամի է փչում և նրանց տանում հեռու-հեռավոր ափեր՝ անհայտ մի երկիր, որտեղ իրենց թագավորության մասին ոչինչ չէին լսել: Ափ են իջնում: Թագավորը վախենում է […]
